فکر میکنی به اولین غروبِ آفتابی‌ات
روزهایِ آسمان‌جُلیِ و خانمان‌خرابی‌ات
فکر میکنی به اشتباه اولی که کرده‌ای
ختم شد به آخرینِ اشتباه انتخابی‌ات
فکر میکنی به رود و سنگ‌ریزه‌های بسترش
فکر میکنی شناوری به‌روی رود آبی‌ات.
ماهی‌ایِ و ماهیگیر، می‌کِشاندَت به‌تور، یا
مثلِ ماری تویِ دام در کمند پیچ‌و تابی‌ات
آه! باورت نمی‌شود که روبه‌روی قاضی‌ای
داری اعتراف میکنی به جرم ارتکابی‌ات!
شلمان، اول آبان 1398 خورشیدی- داوود خانی خلیفه‌محله
درباره این سایت